Pieszo na gorę. Kilkaset metrow prowadzila mnie piekna Albanka, ktora zapytalem o droge. Imie miala tak egzotyczne ze nie zapamietalem. Wystartowalem, w polowie gory, slusznie uznajac iz nie ma sensu isc wyzej. Ladowalem na plazy, a plazowicze rozbiegali sie na boki.