Znowu warun życia, tym razem w Polsce. Piła, tu się oddycha! Hol wysoki, wyczepienie w kominie. Potem trochę strachu przed drugim, trzecim kominem - czy znajdę, czy będzie. Potem więcej pewności, że terma działa. Ale za to pojawiła się granica stumilowego lasu. Cóż, ryzyk fizyk od chmury do chmury i od jednej leśnej polany do drugiej. Udało się przelecieć las! Na 97 km kryzys. Już wybierałem miejsce do lądowania, gdy wtem! Już zdążyłem przekląć cały świat i wznieść modły o ostatni komin, gdy wtem! Widzę w przestworzach gałązkę, badylek suchy! Poleciałem tam. Wyrwało mnie z butów do góry, wielka łapa sięgnęła po mnie. Myślałem, że to był bardzo niski low safe, ale urządzenia pokazują około 270 m nad ziemią, nie tak mało. Po kilku minutach w turbo kominie znad zbożowych łanów znowu byłem pod podstawą! Już Barlinek w majaczył w oddali, już wiedziałem, ze będzie 100 km. Ale myślę sobie: życiówkę z Kobali pobić trzeba. Złośliwie zaczęło nosić prawie wszystko. Po 110 km wylądowałem, bo wczorajszy plan był właśnie na Barlinek. Plan zrealizowamy, rekord życiowy pobity, można jechać do domu ;)