Jedna podwózka stopem, druga, wyciąg i znów byłem na starcie. Potem największa loża szyderców jaką widziałem (a że wiatru było mało to się dzieciaki smiały do rozpuku z nieudanych startów), wiatr który wiał w dół stoku na starcie i rolował glajty, kręcenie z ptaszorami (gdyby nie one to pewnie bym sobie gdzieś siadł wcześniej ale się litowały i pokazywały te już nieoczywiste kominy), na koniec parkowanie na Kraloveckim Spicaku i wożenie się na żaglu z widokiem na Lubawkę (trochę to bez sensu było tyle czasu męczyć, ale w międzyczasie nadleciał sobie Karton i cos pokręcił, znowu ptaszory, takie paralotniowe więzienie: miejsce że wylądować się nie da, bo żagiel trzyma, ale odlecieć też nie bo terma się gubiła nad lasem po kilku zwitkach). Ogólnie warun dziwny, dla mnie kompletnie niejasny, gorszy niż w prognozach, ale Czesi znaleźli na niego sposób, dało się, jak się umiało ;-)